Bez tytułu

Mnóstwo ludzi...blask słońca...i  promienie sztucznych świateł... a po środku siedzi dziewczyna...może wygląda tak jak inni ludzie ale mimo tego jest w niej coś dziwnego...Jej twarz nie jest oświetlona promieniami słońca...na twarzy nie widać jasności... Widać tylko jej niebieskie oczy....i czarne cienie pod oczami.. łzy płynące razem z tuszem...dlaczego płacze? Przecież powinna być szczęśliwa...ma dopiero a może już dwadzieścia lat...powinna korzystać z życia....a jednak nie może...już nie śmieje się jak dawniej...na jej twarzy zamieszkał na stałe mrok i niepokój....czy ona tego chciała? Może...a może ktoś za nią zadecydował? Tkwi teraz uwięziona w martwym punkcie...nie może się poruszyć, tak bardzo się boi....nawet przechodzący obok ludzie już jej nie przeszkadzają...kiedyś miała plany....kiedyś miała marzenia...uwielbiała marzyć o tym co będzie kiedyś...teraz już tego nie chce...teraz chce tylko spokoju...